|
Насер Хосроу
Орел
Однажды взмыл орел со скал. Он по обычаю орла,
Добычу свежую искал, раскрыв два царственных крыла,
Он хвастал крыльев прямизной, их необъятной шириной,
«Весь мир под крыльями держу, кто потягается со мной?
Ну кто в полете так высок? Пускай поднимется сюда!
Кто, - ястреб или голубок, или стервятник? – никогда.
Поднявшись, вижу волосок на дне морском, так взгляд остер
Дрожь крыльев мухи под кустом мой острый различает взор»
Он хвастал, рока не боясь, - и что же вышло из того
Стрелок, в засаде притаясь, из лука целился в него.
Прошла под крыльями стрела, так было роком суждено, -
И мигом сбросила орла с высоких облаков на дно.
Упав, орел затрепетал, как рыба на сухом песке,
Он учесть рыбы испытал и огляделся он в тоске.
И удивился: до чего железка с палочкой просты,
Однако, сбросили его с недостижимой высоты.
И понял, почему стрела, догнав, унизила орла:
Его же собственным пером она оперена была.
Биться - غلتیدن; рыба - ماهی; удивительно - عجب است; быстрый - تند; ясный, очевидный - عیان; хвастаться - منی کردن; немилосердный небосвод - چرخ جفاپیش; мучительный - جگردوز; спускать - فرو کاستن; высота اوج - ; летать - پرواز کردن; песчинка - ذره; дно - تک; сухие листья - خاشاک; комар - پشه; шевелиться – جنبیدن ; острый - تیر; жаловаться – نالیدن .
|
ناصر خسرو
عقاب
روزی زسر سنگ عُقابی به هوا خواست
واندر طلب طعمه پر و بال بیا راست
بر راستی بال نظر کرد و چنین گفت
امروز همه روی جهان زیر پر ماست
بر اوج چو پرواز کنم از نظر تیز
میبینم اگر ذره ای اندرتک دریاست
گر بر سر خاشاک یکی پَشه بجُنبد
جنبیدن آن پشه عیان در نظر ماست
بسیار منی کرد و زتقدیر نترسید
بنگر که از این چَرخ جفا پیشه چه برخاست
ناگه ز کمینگاه یکی سخت کمانی
تیری ز قضای بد بگشاد براو راست
بر بال عغاب آمد آن تیر جگردوز
و از ابر مَر اورا بسوی خاک فرو کاست
بر خاک بیافتاد و بغلتید چو ماهی
و آنگاه پر خویش گشاد از چَپ و از راست
گفتا عَجَب است اینکه زچوبی و ز آهَن
این تیزی و تندی و پریدن زکجا ست
زی تیر نگه کرد و پر خویش بر او دید
گفتا زکه نالیم که از ماست که بر ماست
زسر سنگ = از سر سنگ ، زتقدیر = از تقدیر
|
